Kijkend door een lange laan, omringd door bomen
Sta ik aan het eind van een weg te dromen
Dorre, gele blaadjes vallen langzaam op de herfst wind naar beneden
Nu pas voel ik dat er een paar tranen naar beneden zijn gegleden
Ik sluit mijn ogen en de wind blaasd door mijn haren
niks dat dit gevoel kan evenaren
de pijn, het verdriet, jouw vaarwel
over mijn lichaam kruipt kippenvel
ik veeg mijn tranen weg
jouw verdwijnen zonder uitleg
ik draai me om..
Vaarwel
-------
Written by me
Never thought this poem might have actually come true once..
ReplyDeleteUnfortunatly it did..